Een klein oud vrouwtje begeeft
zich naar de buurtwinkel en legt 3
dozen kattenvoer in haar mandje,de
duurste die ze maar kon vinden in
de winkel .
Aan de
kassa gekomen, zegt ze tegen de kassierster :
"Niets is me te duur
voor mijn katjes."
De kassierster antwoordt:
"Het spijt me,
maar ik mag u deze dozen kattenvoer niet verkopen ,
zonder dat u me
een bewijs levert dat u wel degelijk een kat bezit.
Er zijn teveel
ouderen van dagen die deze voeding in realiteit voor
zichzelf kopen,
daarom vraagt de directie altijd een bewijs bij
aankoop."
Het
dametje keert naar huis terug, neemt haar kat mee en toont ze aan
de
kassierster.
Deze is akkoord met de verkoop van het kattenvoer
.
s' Anderendaags keert het vrouwtje terug om hondenvoer te kopen
en
nogmaals kiest ze er het duurste eten uit.
De kassierster
herhaalt haar dezelfde toespraak,dat ze de koekjes niet
mag verkopen
zonder een bewijs dat de koper een hond heeft .
Gefrustreerd haalt
het oude vrouwtje haar hond en toont hem aan
de
kassierster.
Deze heeft nu geen bezwaar meer en verkoopt de
hondenkoekjes .
De volgende dag komt het dametje aandraven met een
doos met een gat in
het deksel.
Ze vraagt aan de kassierster om
er haar vinger in te stoppen.
De kassierster weigert,"Nee, ik ben
bang dat daar misschien wel een
slang inzit!"
Het oude dametje
stelt haar gerust en zegt dat er niets in de doos zit
dat haar kan
kwetsen.
Uiteindelijk stopt de kassierster haar vinger maar in de
doos,
haalt hem er weer uit en bemerkt een verdachte geur
..........
Ze schreeuwt het uit :"Maar dat is stront wat u daar in
die doos hebt ."
Waarop het oudje met haar mooiste glimlach
antwoordt:
EN MAG IK NU 3 ROLLEN TOILETPAPIER
?
